Kungfu is het gangbare woord voor Chinese gevechtskunsten, waarbij vooral spierkracht wordt gebruikt. Vroeger vielen deze stijlen allemaal onder het woord Wushu (kunst van het vuistgevecht). Later (in de 20ste eeuw), werd door politieke bepaling Wushu vervormd (na initiële verbanning door het communistische bewind) tot een meer acrobatische dans, waarin de ‘partij’ of de regering van de Republiek van China geen bedreiging zag, maar wel de bruikbaarheid om het westen geïnteresseerd te krijgen voor toerisme. De ‘oude’ meesters die naar Taiwan en andere landen waren gevlucht met hun kennis, vielen vaker onder de nieuwe naam ‘Kungfu’ (misschien mede door gelijknamige serie geschreven door Bruce Lee en vertolkt door David Carradine). Wushu was het ‘moderne’ gejaste acrobatische kungfu uit films, terwijl ‘kungfu’ de traditionele stijlen omvatte. In de afgelopen 15 jaar is er in het Martial Arts klimaat enige verwarring ontstaan, omdat veel scholen de traditie zover wilden terugschakelen, door het weer wushu in de oude betekenis te noemen, terwijl dit dan een leegte leek te maken voor het woord Kungfu. Welk woord je er ook voor gebruikt. Het belangrijkste is om te weten dat Kungfu zich beperkt tot de Chinese krijgskunst die uitgaat van reactie.
<video>